Gazetecilik, uzun bir evrim sürecinden geçerek bugün bildiğimiz güçlü iletişim aracı haline geldi. Başlangıçta daha sınırlı bir çevreye hitap eden bu meslek, zamanla özgürlük kazanmış, mesleki bir kimlik edinmiş ve en önemlisi okuyucu ile kalıcı bir bağ kurmayı başarmıştır.
19. yüzyıl, gazeteciliğin gerçek anlamda dönüm noktası oldu. İnsanların ilgisini çekme ilkesinin benimsenmesiyle gazeteler sadece haber veren yayın organları olmaktan çıktı, aynı zamanda toplumsal etki yaratan, gündemi şekillendiren kurumlara dönüştü. Bu dönemde gazeteler, yalnızca seçkinlerin takip ettiği yayınlar olmaktan uzaklaşarak, geniş kitlelerin de sesini duyurabileceği mecralar haline geldi.
Seçkinci anlayıştan halk merkezli anlayışa geçiş, beraberinde önemli değişimleri getirdi. Okuyucunun ilgisini çekmek için haberlerde “ilginçlik”, “önemlilik” ve hatta “sansasyon” öne çıkmaya başladı. Bu yaklaşım, bir yandan gazetelerin tirajını artırırken diğer yandan toplumsal etki alanlarını genişletti.
20. yüzyıla gelindiğinde ise bu kavramlar gazeteciliğin adeta vazgeçilmez unsurları haline geldi. Haberlerin yalnızca bilgi vermekle sınırlı kalmadığı; dikkat çekici, düşündürücü ve kimi zaman tartışma yaratan bir hale bürünmesi, modern gazeteciliğin temel taşlarını oluşturdu.
Bugün gazeteciliğin geldiği noktayı anlamak için bu tarihsel dönüşümü görmek oldukça önemli. Çünkü basının halkla kurduğu güçlü bağ, yalnızca haberciliğin değil, demokrasinin de gelişiminde kilit rol oynamıştır.
Özellikle, gazete, günlük olarak basıldığında etki ediyor. rotatif makineleri olmadan ise günlük basılamıyor. dolayısıyla, gazetelerin etkisinin arttığı dönem 20. yy.
gazetecilik toplum içinde etkili olmaya başlıyor. yani esas etki alanı 20. yy oluyor. insanın ilgisini çeken konuların haber biçimine getirilmesi ön plana çıkınca gazeteler seçkinlerin okuduğu yayın organları olmaktan çıkıyor. sansasyonel haber, halkı en çok ilgilendiren konu. sarı habercilik diye bir durum var. joseph pulitzer diye önemli bir gazete var. pulitzer ödülü veriliyor hatta. ancak pulitzer ödülü, amerikan gazetelerinde çalışanlara veriliyor. ödülü kim veriyor? nereden alıyorsunuz? new york'ta bulunan columbia üniversitesi.
19. yüzyıl, gazeteciliğin gerçek anlamda dönüm noktası oldu. İnsanların ilgisini çekme ilkesinin benimsenmesiyle gazeteler sadece haber veren yayın organları olmaktan çıktı, aynı zamanda toplumsal etki yaratan, gündemi şekillendiren kurumlara dönüştü. Bu dönemde gazeteler, yalnızca seçkinlerin takip ettiği yayınlar olmaktan uzaklaşarak, geniş kitlelerin de sesini duyurabileceği mecralar haline geldi.
Seçkinci anlayıştan halk merkezli anlayışa geçiş, beraberinde önemli değişimleri getirdi. Okuyucunun ilgisini çekmek için haberlerde “ilginçlik”, “önemlilik” ve hatta “sansasyon” öne çıkmaya başladı. Bu yaklaşım, bir yandan gazetelerin tirajını artırırken diğer yandan toplumsal etki alanlarını genişletti.
20. yüzyıla gelindiğinde ise bu kavramlar gazeteciliğin adeta vazgeçilmez unsurları haline geldi. Haberlerin yalnızca bilgi vermekle sınırlı kalmadığı; dikkat çekici, düşündürücü ve kimi zaman tartışma yaratan bir hale bürünmesi, modern gazeteciliğin temel taşlarını oluşturdu.
Bugün gazeteciliğin geldiği noktayı anlamak için bu tarihsel dönüşümü görmek oldukça önemli. Çünkü basının halkla kurduğu güçlü bağ, yalnızca haberciliğin değil, demokrasinin de gelişiminde kilit rol oynamıştır.
Özellikle, gazete, günlük olarak basıldığında etki ediyor. rotatif makineleri olmadan ise günlük basılamıyor. dolayısıyla, gazetelerin etkisinin arttığı dönem 20. yy.
gazetecilik toplum içinde etkili olmaya başlıyor. yani esas etki alanı 20. yy oluyor. insanın ilgisini çeken konuların haber biçimine getirilmesi ön plana çıkınca gazeteler seçkinlerin okuduğu yayın organları olmaktan çıkıyor. sansasyonel haber, halkı en çok ilgilendiren konu. sarı habercilik diye bir durum var. joseph pulitzer diye önemli bir gazete var. pulitzer ödülü veriliyor hatta. ancak pulitzer ödülü, amerikan gazetelerinde çalışanlara veriliyor. ödülü kim veriyor? nereden alıyorsunuz? new york'ta bulunan columbia üniversitesi.