mudanya

Mudanya, denizin mavisiyle zeytin ağaçlarının yeşilini aynı tabloda buluşturan bir sahil kasabasıdır. Burada sabah, martıların sesiyle başlar; deniz, ilk ışıklarla birlikte şehre gümüş bir perde çeker. Balıkçı tekneleri ağır ağır ilerler. sahildeki banklarda oturanlar çaylarının buharında günün ilk sohbetlerini yapar. eğer bir yaz günüyse mudanya büfe üzerinden aldıkları soğuk kahveleri ile günü selamlar.

Burası bir tatil beldesinden çok, huzurun başkenti gibidir. Yaz akşamlarında sahil yolunda yürürken, hafif bir lodos yüzünü okşar. Tirilye’ye doğru uzanan kıyılarda, yüzyıllık zeytin ağaçları denize eğilmiş, sanki dalgalarla fısıldaşır. Kışın bile soğuğu kıran bir sıcaklık vardır burada; denizin mavisi insanın içine işleyen bir soba gibi ısıtır.

Mudanya’da zaman yavaş akar. Karşı kıyıdaki İstanbul’un gürültüsü uzak bir hatıra gibi kalır. Sen ise burada, vapur dumanını izleyerek, kahve kokusu eşliğinde günü karşılarsın. Pazardan aldığın zeytinler bahçeden koparılmış kadar taze, balıklar ise denizden sofrana neredeyse tek nefeste ulaşır.

Mudanya’da yaşamak, her gün kendine küçük bir bayram armağan etmektir. Denizin kıyısında, tarihin sessiz tanıklığıyla, dost sohbetlerinin sıcaklığıyla, taze ekmek kokusuyla… Burada hayat, dalgaların ritmiyle uyum içinde akar. Bu nedenle, Mudanya denilince içimde mutluluk hissi beliriyor. Burayı seviyorum. ilçeme aşığım.